నేను చూస్తున్నాను...

రక్తం చిన్నగా కారుతోంది.. బొట్లు బొట్లుగా
భరింపరాని బాధ
బిగుసుకున్న పిడికిలి
వెర్రికేక పెడుతున్న ... ఆ కళ్ళు
అది ప్రసవ వేదనా?!
అది జ్ఞాపకాల మల విసర్జన!!
మనసులో ఎక్కడో ఓ మూల.. శంక
సుదిలా గుచ్చేస్తోంది!
నేను చూస్తున్నాను..
ఆ చేతులు శూన్యాన్ని పిండేస్తున్నాయి
ఆ శూన్యంలో.. నిగూఢంగా దాచుకున్న అతని బలహీనతలు

పంటి క్రింద అదిమిపెడుతున్న అహం
ఎవో నిజాలు అతనికే తెలియనివ్వకుండా


నేను చూస్తున్నాను...
ఎన్నాళ్ళిలా ?? .. సమాధానం లేదు
నిర్లిప్తంగా నాకళ్ళల్లోకి చూస్తాడు
అతని అసహాయతకి నా రెప్పలు బరువెక్కుతాయి

ఏం జరిగింది?
కలవరపడ్డ కళ్ళు... నాలో చిన్న అనుమానం
వెనువెంటనే..
కస్సుమని హూంకరిస్తున్నాయి
ఎందుకో అహంకరిస్తున్నాయి .. ఆ కళ్ళు
అప్పుడు తెలిసింది!! పూర్తిగా తెలిసిపోయింది
అతను తప్పు చేశాడు! తనకు సరిపడని తప్పు!
తను జీర్ణించుకోలేని తప్పు!
తనకు మాత్రమే తప్పు!

నేను చూస్తున్నాను...
బేలగా చూస్తున్న ఆ కళ్ళు
అవమాన భారంతో కృంగిపోతున్నాయి
కలైపోవాలని గట్టిగా మూసుకున్నాయి!
ఫరవాలేదు.. ఇంకొద్దిసేపు.. అంతే!
నాలో ఓ నిట్టూర్పు! ఇది మొదటిసారికాదుగా!
వచ్చేస్తోంది!! వెల్లువలా...
అప్రమత్తంగా గమనిస్తున్నాను..

మూసిన రెక్కల వెనుక దృశ్యాలు.. క్రూరమైన దృశ్యాలు
తిమింగళాలను పట్టికోసేస్తున్నారు
బ్రతికున్న పురుగుల్ని నమిలేస్తున్నారు
కొనఊపిరి పిల్లుల్ని వొలిచేస్తున్నారు
దున్నపోతుపై బల్లెపు పోట్లు... వెకిలి నవ్వులు
పసి ఆక్రందనలు.. మానభంగాలు...
వికృత చేష్టలు.. ఊచకోత... రక్తసిక్తం.. కుటిల తంత్రాలు..
ముసుగు నేస్తాలు.. మలిననైజాలు.. నేరాలు... ఘోరాలు
సుడులు తిరుగుతున్న చిత్రాలు... జ్ఞాపకాలు

నేను చూస్తున్నాను...
 అతని కంటినుండి ఉధృతంగా జలపాతం..
నా దరి త్రుళ్ళిన ఒకనీటిబొట్టు
అందులో ఈ సమస్త ప్రపంచాన్ని...
నేను చూస్తున్నాను...
ఆ చుక్కలో... ఒక వారగా... ఒక గది... అతని గది!
ఆ గోడ మీద బల్లి!
చీపురుతో అదిలిస్తున్నాడు.... భయం భయంగా!
బల్లి కదిలింది.. అతని వెన్నులో వణుకు
జర్రున ప్రాకుతూ ఒక మూల నక్కింది
బల్లి లేత చర్మం క్రింద వేగంగా కొట్టుకుంటున్న గుండెకాయ!
ఒక్క క్షణం..
అతడు బల్లిలా పరుగుతీశాడు!
అతనివెనుక పెద్ద ఉక్కు చీపురు.. విసిరేయడానికి .. పడబోతోంది
దిక్కుతోచక గోడవార నిస్తేజంగా అతడు.
అతడి గుండె చప్పుడు గదంతా ఖంగు ఖంగు మని మ్రోగుతోంది
క్షణం దాటింది...
బల్లి గోడమూల.. అతడు గదిలో
ఆ కళ్ళల్లో అయోమయం... భయం!
జీర్ణంకాలేదు..కక్కనివ్వలేదు.. అతని తెలివి
నుదిటిపై చెమట బిందువును తుడిచేసింది.
అటువంటి చినుకులు చేరి .. ఇప్పుడు జడివాన

నేను చూస్తున్నాను...

అతడు తెలివి తప్పాడు...
రక్తం ఆగింది

హమ్మయ్య!!
అతడు పుట్టాడు!!
తనను విసర్జించి.. తనలోంచి తనే.. పుట్టాడు!

అతనికీ, అతని ప్రపంచానికీ జరిగే
నిరంతర అనాచ్ఛాదిత సంభోగ ఫలితం...
ఈ జన్మ జన్మల పరంపర

నెమ్మదిగా తెరుచుకున్న
నిశ్చలమైన కళ్ళతో..

అతడు చూస్తున్నాడు...

మత్తు

కళ్ళుమూసుకున్నంతనె మత్తుకాదు
కళ్ళుతెరచి చూచేది సత్తుకాదు      ||కళ్ళు||

మనసు పొరల దాగింది
మనసు పొరల దాగింది కలల వలల చిక్కింది
ఉందిలేదు తెలిసొచ్చే గమ్మత్తుల మత్తు ఇది ||కళ్ళు||

ఉన్నదంత ఒకటనుకుంటే, నీకు నాకు తేడా ఏంది
ఉన్నదేది లేదనుకుంటే కళ్ళముందు ఇషయం ఏంది

చూసేదేలేకుంటే చూపుకు అసలు ఉనికేది
చూపన్నది లేకుంటే ఎవరంటా చూసింది
నీకు నిన్ను చూపించే మాయదారి మత్తు ఇది  ||కళ్ళు||

ఒక నిముసం గోలెడతావు
ఒక నిముసం మానౌతావు
ఒక నిముసం బ్రతికుంటావు
మరు నిముసం ఏమౌతావు

ఒక నిముసపు కలలోనే జీవితాన్ని చూసేస్తావు
జీవితంలొ ప్రతి నిముసాన్నీ కలగంటూ గడిపేస్తావు

నువు ‘ కలవో ’ నువు ‘ కల ’ వో  కనుగప్పే మత్తు ఇది   ||కళ్ళు||

మంట

 రాత్రి చెమటలో బాగా తడిసిన బొగ్గులు.. చీకట్లు
అగ్గిపుల్లలు అయిపోతున్నాయి
నిస్తేజంగా  చేతులనుండి రాలిపోతున్నాయి
గాలి మారాం చేస్తోంది
నిద్దుర మత్తు ఇంకా వదిలినట్టులేదు
రోడ్డు నిర్మానుష్యంగా ఉంది.


మొత్తానికి మంట రాచుకుంది
చుట్టూ చూశాడు
రోడ్డు నిర్మానుష్యంగా ఉంది

కర్రల్ని సర్ది కూర్చున్నాడు
మొక్కుబడిగా
ఓ కుక్క చూసి పోయింది
ఎక్కడో చిన్న శబ్దం
టి.వి అయ్యుంటుంది
మెల్లగా లేచాడు
రెండు ఫొటోలు తీశాడు
తన పని అయ్యిపోయింది
ఈసారి బాగా జరిగింది!
.... జరిగింది
రోడ్డు నిర్మానుష్యంగా ఉంది

లోపలికి వెళ్ళి టి.వి ముందు కూర్చున్నాడు
అప్పుడప్పుడు కిటికీలోంచి చూస్తున్నాడు
మార్నింగ్ వాక్ చేస్తున్న జనాలు
ఆరుతున్న మంటని చిరాగ్గా చూస్తున్నారు
వాతావరణ కాలుష్యానికి ఇది పరాకాష్ఠ అన్నట్లు

‘మా కాలంలో వీథి అంతా కలసి వేసేవారు
ఇప్పుడు ఏ ఇల్లుకాఇల్లే’
ఒకావిడ సన్నాయి నొక్కులు

సముద్రంలో ఉప్పుబస్తాలా ..
భోగిమంట .. చీకట్లో మెల్లగా మమేకమైయ్యింది

ఆకాంక్ష

గాలి కొరకు ఎదురు చూస్తే .. సుడిగాలి రేగింది
నీటి చుక్క వెతుకుతుంటే.. వరద ముంచి పోయింది   ||గాలి||

ఎండమావులె ఆసరా, ఈ ఎడారి దారులా
సాగుతోంది నా పయనం, అంతులేని జీవనం

నీడ కొరకు విత్తునేస్తే... మరులుతీగ ప్రాకింది  ||గాలి||

అందలేని ద్రాక్షకు ఎదురుచూపులుండునా
కంచికెళ్ళు కథలను ఆగమంటె ఆగునా

చిరునవ్వుకు ఆశపడితే.. నవ్వులపాలయ్యాను  ||గాలి||

అమావాస్యరాతిరిలో అలముకున్న చీకటిలో
వెతుకుతుంటి నా గమ్యం వెతశరాల కౌగిటిలో

వెలుగుకొరకు ఎదురుచూస్తే.. నా.. చితిమంట ఎగసింది  ||గాలి||